مهر: مرکز نگهداری لويزان از اوايل سال 90 به صورت ويژه برای نگهداری از
زنان بی خانمان تهرانی اختصاص يافت. گروه هدف اين مجموعه زنان متکدي، بی
خانمان، در راه مانده و کارتن خواب هستند. به گفته رئيس مرکز 90 درصد آنها
معتاد و ميانگين سنی مددجويان بيشتر 20 تا 35 ساله است.
به گزارش خبرنگار مهر، ساعت 10 صبح يک روز سرد پاييزي، مکان جنب پارک لويزان تهران مرکز ساماندهی زنان بی خانمان، ساختمان سفيد رنگ دو طبقه ای که مددکارانی با ماسکهای سفيد پارچه ای خوش آمدگويی می کنند
.
قبل از ورود به آسايشگاه مددجويان فاطمه يوسليانی رئيس مرکز نگهداری لويزان اطلاعاتی در مورد مددجويان و خدمات مرکز ارائه می دهد.
30 ساله ها ميهمان مرکز لويزان/ 90 درصد بی خانمانهای زن معتادند
گروه هدف اين مجموعه زنان متکدي، بی خانمان، در راه مانده و کارتن خواب هستند که به گفته رئيس مرکز 90 درصد آنها معتاد و ميانگين سنی مددجويان بيشتر 20 تا 35 ساله است.
يوسليانی رئيس مرکز در مورد نحوه پذيرش و نگهداری مددجويان می گويد:
ابتدا زنان کارتن خواب، معتاد، متکدی و بی خانمان توسط مددکاران از سطح شهر تهران جمع آوری می شوند.
تمامی اين افراد در مرکز ساماندهی اسلامشهر غربال می شوند.
زنان بی خانمان و متکدی و کارتن خواب تا زمان تعيين و تکليف از مرکز اسلامشهر به مرکز لويزان منتقل می شوند.
پذيرش زنان در اين مرکز با حضور يک مامور نيروی انتظامی و مدير کشيک و شاهدان صورت جلسه می شود.
وسايل مددجويان بررسی شده و وسايل غيرخطرناک به مددجو تحويل داده شده و الباقی معدوم می شود.
استحمام، گندزدايی گرفتن ناخنهای مددجويان
پوشاندن زيرپوش و لباس تميز بر تن مددجويان
تحويل مددجويان به مسئول آسايشگاه
ويزيت پزشک عمومی
ويزيت مشاوره
تماس با خانواده مددجو
ارائه گزارش مشاوره، مدارک شناسايی و اطلاعات تکميلی و ارسال آن به قاضی
پس از طی اين مراحل اولويت مرکز لويزان تحويل مددجو به خانواده است و اگر مددجو آدرس، تلفن، هويت و اطلاعاتی نداشت گزارش تکميلی برای صدور رای به قاضی ارائه می شود.
مرکز نگهداری از زنان بی خانمان لويزان زير نظر سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران به صورت 24 ساعته فعال است ولی در اين ميان چالشها و مشکلاتی سد راه اين مرکز قرا گرفته است.
به گزارش خبرنگار مهر طی گفتگو با نماينده بهزيستی مستقر در اين مرکز و همچنين مددکاران مرکز نگهداری لويزان مشخص شد برای بيش از 50 درصد اين مددجويان که حتی حکم قضايی آنها صادر شده و بايد به سازمان بهزيستی تحويل داده شوند بهزيستی هيچگونه اقدامی برای تحويل گرفتن آنها انجام نداده است. به گفته يکی از مسئولان سازمان رفاه و خدمات اجتماعی سازمان بهزيستی مددجويان را گلچين می کند در حالی که دادگاه رای بر تحويل مددجو به بهزيستی داده است.
مرکز نگهداری لويزان حدود 25 نيرو دارد و از حدود 100 مددجو در اين مرکز نگهداری می شود که مددجويان بستگی به رای قاضی و خروجيها دائما در حال تغييرند.
البته به گفته مسئول اين مرکز، مداحی و مولودی خواني، جلسات قرآن و مذهبي، زيارت عاشورا، جشن، استفاده از امکانات ورزشی و هواخوری روزانه و ويزيت روانپزشک هفته ای دو بار بخشی از فعاليتهای جانبی اين مجموعه است.
ورود به آسايشگاه در غبار سيگار
حال با تمام گفته ها شنيده هايی که در مورد مديريت اين مجموعه و خدمات ارائه شده شنيديم و نوشتيم پا به آسايشگاه زنان بی خانمان و متکدی تهرانی می گذاريم.
با وجود شوفاژهای قوی هوای آسايشگاه سرد بود وقتی که علت سرد بودن هوا را پرسيدم مددکاران گفتند: علتش استعمال سيگار است و برای رفتن بوی سيگار مجبوريم پنجره ها را باز کنيم.
تمام زنان بلوز راه راه سفيد و نارنجی بر تن داشتند. برخی زير پتو زانو به بغل گرفته و خوابيده بودند و برخی هم در حال سيگار کشيدن و پرسه زدن. زنان سالمند حدود 45 تا 55 ساله بيشتر سخن می گفتند. آنها دلشان می خواست از نرده های آهنی راه پله های مرکز رها شده و بيرون بروند.
6 ماه زندگی در ميان معتادان حرفه ای
يکی از خانمها می گفت: من حدود 6 ماه است روی اين تخت نشسته ام و می خوابم. کسی را ندارم و ديگر خسته شدم. وقتی در مورد پرونده اين زن سوال کردم گفتند: او در نوبت بهزيستی هستند. از اين موارد بسيار بود. يکی دو ماه، ديگری سه ماه و حتی 10 ماه در نوبت بهزيستی بودند.
به دختر جوانی 20 ساله که به دوربين خيره شده و روی تخت ساکت نشسته بود گفتم: شما اينجا چکار می کنيد؟ گفت: من شوهر دارم، منتظرم تا بياد، رفته ماموريت...
سرم را به طرف مددکار برگرداندم، او گفت: مصرف بالای شيشه مخش را تعطيل کرده! اين دختر را در پارک گرفتند و چند ماهی است در نوبت بهزيستی قرار دارد.
در ميان زنان اين مرکز دختری بود با مدرک کارشناسی که هم شاعر بود و هم نويسنده و چند کتاب هم منتشر کرده بود که نمی خواست تصويرش گرفته شود. حاضر نبود با همسر و خانواده اش زندگی کند. دخترک هوای بازيگری در سر داشت. مي‌گفت سالها پيش بازيگر تاتر بوده است.
دراين ميان سالمندانی که نيمی از عمر خود را در خيابانها با انواع مخدرها گذرانده بودند در کنار دختران جوانی که شايد برای اولين بار بود که در خيابان متواری بودند زير يک سقت زندگی می کردند که اين در نوع خود بزرگترين آسيب است و راه رهايی از اين آسيب اقدام سريع سازمانهای مسئول برای تحويل مددجويان است زيرا اين مراکز تنها وظيفه نگهداری موقت را دارند نه اينکه اين زمان به نيمی از سال برسد.
قبل از ورود به آسايشگاه مددجويان فاطمه يوسليانی رئيس مرکز نگهداری لويزان اطلاعاتی در مورد مددجويان و خدمات مرکز ارائه می دهد.
30 ساله ها ميهمان مرکز لويزان/ 90 درصد بی خانمانهای زن معتادند
گروه هدف اين مجموعه زنان متکدي، بی خانمان، در راه مانده و کارتن خواب هستند که به گفته رئيس مرکز 90 درصد آنها معتاد و ميانگين سنی مددجويان بيشتر 20 تا 35 ساله است.
يوسليانی رئيس مرکز در مورد نحوه پذيرش و نگهداری مددجويان می گويد:
ابتدا زنان کارتن خواب، معتاد، متکدی و بی خانمان توسط مددکاران از سطح شهر تهران جمع آوری می شوند.
تمامی اين افراد در مرکز ساماندهی اسلامشهر غربال می شوند.
زنان بی خانمان و متکدی و کارتن خواب تا زمان تعيين و تکليف از مرکز اسلامشهر به مرکز لويزان منتقل می شوند.
پذيرش زنان در اين مرکز با حضور يک مامور نيروی انتظامی و مدير کشيک و شاهدان صورت جلسه می شود.
وسايل مددجويان بررسی شده و وسايل غيرخطرناک به مددجو تحويل داده شده و الباقی معدوم می شود.
استحمام، گندزدايی گرفتن ناخنهای مددجويان
پوشاندن زيرپوش و لباس تميز بر تن مددجويان
تحويل مددجويان به مسئول آسايشگاه
ويزيت پزشک عمومی
ويزيت مشاوره
تماس با خانواده مددجو
ارائه گزارش مشاوره، مدارک شناسايی و اطلاعات تکميلی و ارسال آن به قاضی
پس از طی اين مراحل اولويت مرکز لويزان تحويل مددجو به خانواده است و اگر مددجو آدرس، تلفن، هويت و اطلاعاتی نداشت گزارش تکميلی برای صدور رای به قاضی ارائه می شود.
مرکز نگهداری از زنان بی خانمان لويزان زير نظر سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران به صورت 24 ساعته فعال است ولی در اين ميان چالشها و مشکلاتی سد راه اين مرکز قرا گرفته است.
به گزارش خبرنگار مهر طی گفتگو با نماينده بهزيستی مستقر در اين مرکز و همچنين مددکاران مرکز نگهداری لويزان مشخص شد برای بيش از 50 درصد اين مددجويان که حتی حکم قضايی آنها صادر شده و بايد به سازمان بهزيستی تحويل داده شوند بهزيستی هيچگونه اقدامی برای تحويل گرفتن آنها انجام نداده است. به گفته يکی از مسئولان سازمان رفاه و خدمات اجتماعی سازمان بهزيستی مددجويان را گلچين می کند در حالی که دادگاه رای بر تحويل مددجو به بهزيستی داده است.
مرکز نگهداری لويزان حدود 25 نيرو دارد و از حدود 100 مددجو در اين مرکز نگهداری می شود که مددجويان بستگی به رای قاضی و خروجيها دائما در حال تغييرند.
البته به گفته مسئول اين مرکز، مداحی و مولودی خواني، جلسات قرآن و مذهبي، زيارت عاشورا، جشن، استفاده از امکانات ورزشی و هواخوری روزانه و ويزيت روانپزشک هفته ای دو بار بخشی از فعاليتهای جانبی اين مجموعه است.
ورود به آسايشگاه در غبار سيگار
حال با تمام گفته ها شنيده هايی که در مورد مديريت اين مجموعه و خدمات ارائه شده شنيديم و نوشتيم پا به آسايشگاه زنان بی خانمان و متکدی تهرانی می گذاريم.
با وجود شوفاژهای قوی هوای آسايشگاه سرد بود وقتی که علت سرد بودن هوا را پرسيدم مددکاران گفتند: علتش استعمال سيگار است و برای رفتن بوی سيگار مجبوريم پنجره ها را باز کنيم.
تمام زنان بلوز راه راه سفيد و نارنجی بر تن داشتند. برخی زير پتو زانو به بغل گرفته و خوابيده بودند و برخی هم در حال سيگار کشيدن و پرسه زدن. زنان سالمند حدود 45 تا 55 ساله بيشتر سخن می گفتند. آنها دلشان می خواست از نرده های آهنی راه پله های مرکز رها شده و بيرون بروند.
6 ماه زندگی در ميان معتادان حرفه ای
يکی از خانمها می گفت: من حدود 6 ماه است روی اين تخت نشسته ام و می خوابم. کسی را ندارم و ديگر خسته شدم. وقتی در مورد پرونده اين زن سوال کردم گفتند: او در نوبت بهزيستی هستند. از اين موارد بسيار بود. يکی دو ماه، ديگری سه ماه و حتی 10 ماه در نوبت بهزيستی بودند.
به دختر جوانی 20 ساله که به دوربين خيره شده و روی تخت ساکت نشسته بود گفتم: شما اينجا چکار می کنيد؟ گفت: من شوهر دارم، منتظرم تا بياد، رفته ماموريت...
سرم را به طرف مددکار برگرداندم، او گفت: مصرف بالای شيشه مخش را تعطيل کرده! اين دختر را در پارک گرفتند و چند ماهی است در نوبت بهزيستی قرار دارد.
در ميان زنان اين مرکز دختری بود با مدرک کارشناسی که هم شاعر بود و هم نويسنده و چند کتاب هم منتشر کرده بود که نمی خواست تصويرش گرفته شود. حاضر نبود با همسر و خانواده اش زندگی کند. دخترک هوای بازيگری در سر داشت. مي‌گفت سالها پيش بازيگر تاتر بوده است.
دراين ميان سالمندانی که نيمی از عمر خود را در خيابانها با انواع مخدرها گذرانده بودند در کنار دختران جوانی که شايد برای اولين بار بود که در خيابان متواری بودند زير يک سقت زندگی می کردند که اين در نوع خود بزرگترين آسيب است و راه رهايی از اين آسيب اقدام سريع سازمانهای مسئول برای تحويل مددجويان است زيرا اين مراکز تنها وظيفه نگهداری موقت را دارند نه اينکه اين زمان به نيمی از سال برسد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر