“برای بالابردن اثربخشی نیروهای آزادی خواه (…) باید تلاش های ویژه صورت گیرد، تا برخی از مقام های مهم کلیدی در همان آغاز شورش و مداخله از خارج از میان برداشته شوند.”
این سند براندازی را نخستین بار در سال ۲۰۰۳ ماتیو جونز، استاد تاریخ بین الملل در کالج رویال هول وی لندن، هنگام پژوهش در بارۀ پس زمینه های حمله مشترک آمریکا و انگلیس به عراق ـ همسایه سوریه ـ در آرشیو دولتی انگلیس کشف کرد. جونز می گوید این سند که “بگونه ای هراس انگیز صراحت دارد” درسال ۱۹۵۷ تهیه شده و با امضاء آیزنهاور رئیس جمهور وقت آمریکا و مک میلان، نخست وزیر وقت انگلیس، رسیده است. به این ترتیب هر دو آنها از نقشه های پنهانی برای تحریک اخوان المسلمین به شورش در سوریه به منظور ایجاد بی ثباتی و آشوب داخلی و صحنه سازی دعوای مرزی برای بهانه دادن بدست همسایگان هوادار غرب سوریه برای حمله مسلحانه به خاک آن کشور، حمایت می کرده اند.
در سال ۲۰۰۳ که حمله به عراق خبر حاد روز بود، کشف تاریخی جونز با استقبال محدودی روبرو شد. این خبر ناگوار برای لندن و واشنگتن بسرعت در حفره فراموشی رسانه ای افتاد و از یادها رفت، اینک توسط “فلیسیتی آربوتنات ” از اعماق فراموشی بیرون کشیده و در وبسایت پژوهشی گلوبال ریسرچ در کانادا دوباره منتشر شده است. اما از سوی دیگر با توجه به رویدادهای کنونی روشن می شود که نقشه مشترک و محرمانه آیزنهاور ـ مک میلان در مراکز نقشه کشی سیا و ام. آی. ۶ هیج وقت به فراموشی سپرده نشده بوده است. مشابهت این نقشه با آنچه این روزها در سوریه روی می دهد خیلی چشمگیر است، از جمله این که کشورهای غربگرا، عرب و استبداد زده ای چون عربستان سعودی و قطر خواستار دخالت نظامی اتحادیه عرب هستند ـ برای دفاع از دموکراسی و حقوق بشر در سوریه .
بخشی از نقشه ۱۹۵۷ بقتل رساندن شخصیت های سیاسی و نظامی بود که از شکری القوتلی، رئیس جمهور وقت سوریه، حمایت می کردند. کسانی که قرار بود بقتل برسند از جمله عبارت بودند از عبدالحمید سراج، رئیس سازمان اطلاعات نظامی، عفیف البیسری سرفرماندهی ارتش سوریه و خالد بکتاش رهبر حزب کمونیست سوریه. با بقتل رسیدن یک ژنرال در روز شنبه گذشته بوسیله تروریست های ” دموکراسی ” که مورد حمایت مادی و معنوی غرب هستند بنظر می رسد این بخش از نقشه محرمانه آمریکا و انگلیس نیز تحقق یافته است.
در دسامبر ۲۰۱۱ اپوزیسیون خارجی سوریه موسوم به ” شورای ملی سوریه ” پس از دیدار با هیلاری کلینتون وزیرخارجه آمریکا اعلام کرد “سوریه را آزاد خواهد ساخت”. در عین حال آمریکا از یک “شورای انقلابی سوریه ” نیز حمایت می کند. طبق نقشه آیزنهاورـ مک میلان پیش بینی شده بود که از ” کمیته سوریه آزاد ” پشتیبانی مالی بشود و ” گروههای سیاسی مسلح گردند “. تنها تفاوت آنروز و امروز در این است که براندازی دولت سوریه در آن زمان مقدمه ای بود برای دست یافتن به نفت عراق. عراق در آنروز تحت الحمایه انگلستان بود و شورشیان عراق با کمک سوریه توانسته بودند با موفقیت روز افزون در برابر حمله گاز انبری انگلستان مقاومت کنند. امروز ایران است که با منابع عظیم انرژی خود چشم طمع غرب را تیز کرده است و در اینجا هم باز سوریه کلید موفقیت برای گام بعدی محسوب می شود. زیرا اگر یک حکومت غربگرا در دمشق بر سر کار آید موقعیت ایران در منطقه تضعیف خواهد شد.
پریماکف نخست وزیر پیشین روسیه گفت، سیاستگران غربی که در بارۀ امکان انتقال قدرت به اپوزیسیون دموکرات در سوریه سخن می گویند یا قادر به درک کامل اوضاع نیستند یا بلوف می زنند.
او در مصاحبه با برنامه اول تلویزیون روسیه گفت بر فرض اگر بشار اشد هم کنار برود کسانی بر سر کار خواهند آمد که مطلقا دموکرات نیستند. و اگر کسی در بارۀ امکان انتقال قدرت به یک گروه دموکرات سخن بگوید بلوف می زند. حوادث مصر باید خیلی چیزها به ما آموخته باشد.
تنها راه خروج از موقعیت موجود گفتگوست ــ در غیر این صورت یکی از دو جناح ، جناح دیگر را غرق در خون خواهد ساخت.
آمریکا و انگلیس یا اوضاع خاور میانه را درست درک نمی کنند و یا باحتمال بیشتر می خواهند با استفاده از موقعیت کنونی رهبران نامطلوب را برکنار سازند. وی تاکید کرد که منظورش رهبران کشورهای ” بهار عربی ” است.
http://www.jungewelt.de/2012/02-13/002.php
http://de.rian.ru/politics/20120212/262674386.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر