حمله به ایران «ایده خوبی» نیست

منتشر شده توسط مجله هفته

منبع: دنیای جوان

تارنگاشت عدالت

بنابرگزارش سالانه انستیتوی بین‌المللی برای تحقیقات استراتژیکی IISS «توازن نظامی ٢٠١١» در لندن، ایران دارای ٢۳ زیردریایی، بیش از یک صد قایق موشک‌انداز و سریع برای استفاده در مناطق ساحلی، ۵ مین‌افکن و مین‌یاب، ١۳ کشتی آبی- خاکی و ٢۶ کشتی تدارکاتی است. در مقابل واحدهای بسیار مدرن ناوگان جنگی ایالات متحده که در خلیج فارس و خارج از تنگه هرمز مستقرند، نیروی دریایی ایران بسیار کوچک و ناچیز به نظر می‌رسد. معاون فرمانده کل نیروی دریایی روسیه، آدمیرال ایوان کاپیتانتز نیز طی مصاحبه‌ای با اینترفاکس در روز ۳٠ دسامبر ٢٠١١ اعلام کرد که برای نیروی دریایی ایران «هیچ شانسی در مقابل توان غیرقابل قیاس ناوهای هواپیمابر آمریکا نمی‌بیند.»

اگر با این حال رهبران نظامی ایران اعتماد به نفس عظیمی را به نمایش می‌گذارند و اعلام می‌دارند که ایران قادر است تنگه هرمز را برای همیشه مسدود سازد و قدرت فوق‌العاده آمریکا در خلیج را نابود سازد، آن‌طور که میرزا بنویس‌های پرافاده و نادان رسانه‌های غربی با علاقه ادعا می‌کنند، دچار وهم بیمارگونه نیستند و بلکه از طرف کارشناسان ارتش آمریکا بسیار جدی گرفته می‌شوند. ایرانیان دکترین یک جنگ غیرمنظم را تکامل بخشیده اند که در آن هزاران قایق کوچک مجهز به مدرن‌ترین و دقیق‌ترین موشک‌ها و اژدرها به ناگاه ظاهر می‌گردند و به طور گروهی دست به حمله می‌زنند تا از این طریق حتا به قوی‌ترین دشمن ضربه کاری وارد آورند.

برای این‌گونه حملات گروهی سواحل خلیج فارس با بیش از ۶٠٠ خلیج کوچک ولی عمیق، بسیار مناسب است. این خلیج‌ها با وجود تفوق هوایی ایالات متحده خیلی سخت از طریق آسمان قابل کنترل می‌باشند، مضاف براین‌که مثل جنگ ١۹۹۹ علیه یوگسلاوی، آمریکا قادر نخواهد بود نیروی ضدهوایی تاکتیکی کشور متخاصم را به طور کامل نابود سازد. علاوه برآن، نیروی دریایی آمریکا باید این مسأله را هم در نظر بگیرد که به ناگاه چندهزار کامیون ارتشی مجهز در امتداد ساحل هویدا شوند و موشک‌های خود را به سوی آنان پرتاب کنند. و در عین حال شاید به سختی بتوان دکترین نظامی آمریکا Air-Sea-Battle را که علیه ایران و چین طراحی شده، به کار بست، زیرا اخیراً تهران با اقدامات الکترونیکی جنجالی خود پهپاد تفحصی آمریکا RQ-170 سنتینل را که تکه‌ای از قلب استراتژی حمله آمریکا بود، از آسمان به زمین کشید.

با این پیش‌زمینه اشاره فرمانده نیروی دریایی ایران دریاسالار حبیب‌الله سیّاری که «بستن تنگه هرمز مثل آب خوردن است» مفهوم واقعی به خود می‌گیرد. رهبران نظامی آمریکا به خوبی می‌دانند که در صورت آغاز جنگ علیه ایران خود نیز با خسارات سنگینی مواجه خواهند شد. لذا (برخلاف  آنچه که جنگ‌افروزان نئوکان هوادار اسرائیل در حال حاضر با جدیت تمام و سفسطه کامل تبلیغ می‌کنند) مثل مورد عراق نمی‌توان در مقابل انظار عمومی این‌طور وانمود کرد که حمله به ایران برای ارتش آمریکا مثل یک پیاده‌روی گردشی خواهد بو