وزارت امور خارجه ایالات متحده
دفتر سخنگو
۷ فوریۀ ۲۰۱۲
از طریق کنفرانس تلفنی
آقای تونر: از شما و از همگی به خاطر پیوستنتان به ما با وجود فرصت کوتاه تشکر می کنم. ممنونم. امروزصبح از حضور سفیر فراید در کنار خود خوشحالیم که همانطور که می دانید مسؤلیتی اضافی را برای این که به عنوان مشاور ویژۀ اردوگاه اشرف عمل کند به عهده گرفته است. و امروز او در اینجا حضور یافته تا ما را از آخرین تحولات در اردوگاه اشرف آگاه سازد و همچنین جزئیاتی در ارتباط با اعلامیۀ ۲۱ ژانویۀ سازمان ملل دایر بر این که تسهیلات اردوگاه سابق آزادی (Liberty) اکنون ازنظر شرایط انسانی با ضوابط بین المللی منطبق و برای پذیرایی از ساکنان اشرف آماده است، در اختیار بگذارد.
پیش از این که میکروفن را به دَن بسپارم، فقط به عنوان یادآوری می گویم که این یک مکالمۀ رسمی است و دَن چند کلامی خواهد گفت، سپس ما برای پرسشهای شما آماده خواهیم بود. پس بدون حرف بیشتری رشته سخن را به سفیر فراید می سپارم
.
سفیر فراید: از همه برای حضورتان سپاسگزارم. ایالات متحده از تغییر مکان موقت و مسالمت آمیز ساکنان اشرف استقبال کرده است و همچنان به این روال ادامه می دهد. این موضوع هستۀ اصلی بیانیۀ کلینتون، وزیر امور خارجه را در ۲۵ دسامبر سال گذشته تشکیل می داد. هدف ما هدفی انسان دوستانه است. ما امضای یادداشت تفاهم را در کریسمس گذشته بین عراق و سازمان ملل مورد استقبال قرار دادیم. این یادداشت تفاهم راه مسالمت آمیز حرکت به سوی جلو را ترسیم می کند.
از هنگام امضای یادداشت تفاهم دولت عراق برای آماده ساختن بخشی از اردوگاه سابق آزادی (Liberty) که در حال حاضر اردوگاه حُرّیه نامیده می شود برای پذیرایی از نخستین گروه ساکنان بر یک مبنای موقتی در تلاش بوده است و این کار از طریق تماس نزدیک با سازمان ملل و سفارت ایالات متحده در بغداد صورت گرفته است. این کار به اندازۀ کافی پیش رفته است، چنانکه سازمان ملل هفتۀ گذشته تأیید کرد که تسهیلات و زیربنای حُرّیه با موازین بین المللی انسان دوستانه درانطباق است.
سازمان ملل توصیه کرد که دولت عراق و ساکنان اشرف دربارۀ جزئیات نخستین انتقال به حُرّیه گفتگو کنند. دیروز نماینده ای از جانب دولت عراق با رهبری اردوگاه اشرف برای گفتگو پیرامون این جزئیات دیدار داشت. سازمان ملل متحد به عنوات تسهیل کننده حضور داشت. گفتگوها طبق همۀ اطلاعات رسیده حرفه ای و سودمند بود.
ایالات متحده از پیشرفتی که حاصل شده استقبال می کند و ما چشم انتظار نخستین انتقال از اردوگاه اشرف به اردوگاه حُرّیه در آیندۀ نزدیک هستیم. البته در هر انتقالی از این نوع و در روزهای اول، هنگامی که ساکنان در اردوگاه حُرّیه مستقر شوند، ممکن است مسائلی بروز کند. شکیبایی، حسن نیت و عزم راسخ در حل مسائل تدارکاتی جنبۀ حیاتی دارد. سفارت ایالات متحده در بغداد و دفتر من به پشتیبانی از حل سریع و منطقی مسائلی که ممکن است بروز کند، از طریق همکاری با سازمان ملل و دولت عراق و از راه تماس با ساکنان اردوگاه پیشین اشرف و البته ساکنان حُرّیه، ادامه خواهد داد.
ساکنان اردوگاه اشرف باید تصمیم بگیرند که این فرایند تغییر مکان را آغاز کنند. اشرف دیگر یک اقامتگاه قابل دوام برای آنها شمرده نمی شود. آنها در آنجا آینده ای که بر خوردار از امنیت باشد ندارند. از سوی دیگر دولت عراق خود را به امنیت افراد در اردوگاه حُرّیه متعهد ساخته و از این موضوع که ایالات متحده انتظار دارد آن دولت به مسؤلیتهای خودعمل کند آگاه است.
سازمان ملل متعهد شده است که ناظرانی را در اردوگاه حُرّیه به صورت ۲۴ ساعته مستقر سازد. افزوده بر این، کلینتون وزیر امور خارجه این نکته را در بیانیۀ خود روشن ساخت که ایالات متحده به طور مرتب و مکررا از اردوگاه حُرّیه دیدن خواهد کرد. اردوگاه حُرّیه به عنوان تأسیساتی موقتی برای پشتیبانی از عزیمت توام با امنیت ساکنان اردوگاه پیشین اشرف از عراق در نظر گرفته شده است.از این نظر در همان حال که سازمان ملل و کمیسریای عالی پناهندگان برای فراهم آوردن وسایل عزیمت آنها دست به کارند و به کوشش خود ادامه خواهند داد، دولتهای اروپایی و ایالات متحده نیز باید سهم خود را به عنوان بخشی از این فرایند ادا کنند.
پس از ورود به اردوگاه حُرّیه برخی از افراد ممکن است صرفا بر یک مبنای داوطلبانه تصمیم بگیرند به ایران بازگردند. دیگران ممکن است تابعیت یا اجازۀ معتبر اقامت در یک کشور ثالث را داشته و قادر باشند که بسرعت به خانه های خود بازگردند. برخی هم ممکن است واجد شرایط پناهندگی تحت سرپرستی کمیسریای عالی پناهندگان باشند. وضع ساکنانی که به اردوگاه حُرّیه نقل مکان می کنند باید به طور فردی مورد توجه قرار گیرد. ما برای این که بتوانیم تصمیم خود را دربارۀ اشخاص معینی بگیریم باید اطلاعات بیشتری دربارۀ آنها داشته باشیم، و کسب چنین اطلاعاتی تنها پس از این که آنها به اردوگاه حُرّیه منتقل شدند و در فرایند مربوط به تعیین وضعیت توسط کمیسریای عالی پناهندگان شرکت کردند، امکان پذیر است.
کوتاه سخن آنکه زمان آن فرارسیده که سازمان مجاهدین خلق برای آغاز انتقال از اردوگاه اشرف به اردوگاه حُرّیه تصمیم بگیرد و آنها از آنجا می توانند زندگی جدیدی را در خار ج از عراق آغاز کنند. یک راه حل مسالمت آمیز، صرفنظر از این که اوضاع و احوال چه باشد، تنها راه حل پذیرفتنی است، ولی زمان گام برداشتن به جلو فرارسیده است.
اکنون با اظهار این مطالب برای پاسخ به پرسشهای شما آماده ام. و این را هم باید بیفزایم که مارتین کُبلر، رئیس مأموریت در عراق و من، هفتۀ گذشته برای گفتگو پیرامون این موضوعات با اتحادیۀ اروپا، اعضای پالمان اروپا، در اروپا بودیم و من به طور جداگانه با مقامات دولت فرانسه برای گفتگو دربارۀ راه پیش رو دیدار داشتم. پس این موضوعی است که مقدار زیادی به آن تحرک داده شده است.
اکنون به پرسش های شما پاسخ خواهم داد.
پرسش: آیا می توانم از شما بپرسم چه چیزی باعث شد که شما امروز به سازمان مجاهدین خلق این توصیه را بکنید که حالا دیگر وقت تصمیم فرارسیده است؟ آیا تحول جدیدی حاکی از این آنها باردیگر مانع تراشی می کنند پیش آمده است؟
سفیر فراید: من چنین حرفی که تحول جدیدی حاکی از مانع تراشی آنها است نمی زنم، اما علت تأکید من بر این نکته این است که تصمیم دیروز – تصمیم هفتۀ گذشتۀ سازمان ملل دایر بر این که اردوگاه آزادی آماده است و بحث های دیروز پیرامون راهی که در پیش رو قرار دارد، به این معنا است که اکنون برای سازمان مجاهدین خلق زمان تصمیم گیری فرارسیده است. باید به جلو گام برداشت. و همۀ کسانی که علاقه مند به آیندۀ مسالمت آمیزی برای ساکنان اشرف در خارج از عراق هستند می توانند با تشویق سازمان مجاهدین خلق به تصمیمی که باید بگیرد، در این جهت کمک کنند.
پرسش: بسیار خوب. ولی من فکر کردم- آیا شمار معدودی از آنها تا به حال انتقال نیافته اند؟ یا این که آن موضوع فقط یک پیشنهاد بود، که آنها گفتند بعضی خواهند رفت …
سفیر فراید: نه. آن یک پیشنهاد بود. کسی از اردوگاه اشرف به اردوگاه آزادی منتقل نشده است، چون اردوگاه آزادی برای پذیرفتن آنها آماده نبود. بنا بر این مسئلۀ مانع تراشی در میان نبود. موضوع از این قرار بود که عراقی ها اردوگاه آزادی را به سرعت آماه کنند. این کار حالا انجام گرفته است. و انتقال دیگر باید شروع شود.
پرسش: خیلی خوب. و چه کسی تشخیص داده است که حالا آنجا آماده و قابل سکونت است.ایالات متحده؟ نه سفیر؟
سفیر فراید: سازمان ملل متحد. اکنون، ایالات متحده هم [به محل] نگاهی کرده است، ولی تشخیص به وسیلۀ کارشناسان کمیسریای عالی پناهندگان داده شده است. سازمان ملل هفتۀ گذشته بیانیه ای صادر کرد که کاملا در دسترس قرار دارد و این نکته را روشن ساخت که تأسیسات زیربنایی و تسهیلات اکنون با سرعت آماده می شوند.
پرسش: برای من این سؤال مطرح است که تعیین [سازمان مجاهدین به عنوان] یک سازمان تروریستی خارجی FTO)) تا چه حد در نقش ایالات متحده در این فرایند مانع ایجاد می کند و این که آیا هیچ برنامه ای برای تغییر در وضع آنها وجود دارد؟
سفیر فراید: ادارۀ من بخشی از فرایند FTO نیست. بدیهی است که تصمیم در این زمینه از طرف وزیر امور خارجه اتخاذ خواهد شد. نفع ما در حل انسان دوستانۀ مشکل افراد ساکن در اردوگاه اشرف، کاملا از آن تصمیم جدا است. ما قادریم حتی بدون این که تصمیمی در آن زمینه اتخاذ شده باشد به جلو گام برداریم.
پرسش: سلام. من دو سؤال سریع دارم. یکی چنین است: برای من این پرسش مطرح است که آیا توافقی در مورد انتقال افراد صورت گرفته است.استنباط من این است که اختلاف نظرهایی دربارۀ این که آیا آنها قادر خواهند بود وسایل نقلیه خود را در اختیار داشته باشند وجود داشته است، آنها با چه وسیله ای از اشرف به آزادی خواهند رفت؟ آیا شما می دانید که این مسئله اکنون فیصله یافته و آنها چگونه از نقطۀ A به نقطۀ B خواهند رفت؟
و سؤال دوم: پیش تر از این- در واقع ماه گذشته- رجوی در پاریس سخنانی ایراد کرد و گفت که ایالات متحده در قبال همۀ اعضای اشراف– برای امنیت اعضای اشرف مادام که آنها درعراق سکونت داشته باشند، مسؤلیت کامل به عهده دارد. آیا این همان مسؤلیتی است که ایالات متحده اکنون با توجه به وضع اردوگاه آزادی آمادۀ پذیرفتن آن است؟ متشکرم.
سفیر فراید: نخست، دربارۀ موضوع سازمان دادن کاروان، طبق استنباط من موضوع دیروز با مقداری جزئیات با نمایندۀ دولت عراق و رهبری اردوگاه اشرف مورد بحث قرار گرفت. و باز استنباط من این است که پیشرفتهای مطلوبی هم صورت پذیرفت. ما از این موضوع استقبال می کنیم.
در رابطه با مسؤلیت ایالات متحده، عراق یک کشور برخوردار از حاکمیت است. عراق در اِعمال این حاکمیت مسؤلیتهایی دارد و آنها می دانند که یک راه حل مسالمت آمیز تنها راه قابل قبول است. ایالات متحده درعراق حق حاکمیتی ندارد. ما بهترین کوشش خود را به عمل می آوریم و به کوشش برای حمایت از تغییر مکان افراد مقیم اشرف به اردوگاه- اردوگاه آزادی و به خار ج از عراق متعهد هستیم. ما بهترین سعی خود را به کار خواهیم بست.
مسؤلیت تصمیم بعدی با سازمان مجاهدین خلق است. … دولت عراق تا به حال آنچه را که متعهد شده، یعنی آماده کردن سریع اردوگاه آزادی انجام داده است. سازمان مجاهدین خلق و ساکنان اشرف به سهم خود دیروز یک گفتگوی سازنده [با مقامات عراقی] داشته اند و ما از این موضوع استقبال می کنیم. و اکنون این بسته به تصمیم آنها است که این فرایند را آغاز و با همۀ ما به نحوی همکاری کنند که هدف مشترک، هدفی که همۀ اطراف این مسئله- سازمان ملل، دولت عراق، ساکنان اشرف، برای یک راه حل مسالمت آمیز در آن اشتراک دارند- تحقق پذیرد. و عزیمت این افراد از عراق تصمیمی است که به عهدۀ خود آنهاست. یک راه حل مسالمت آمیز در دسترس قرار دارد، ولی آنها باید آن را مغتنم شمارند.
دفتر سخنگو
۷ فوریۀ ۲۰۱۲
از طریق کنفرانس تلفنی
آقای تونر: از شما و از همگی به خاطر پیوستنتان به ما با وجود فرصت کوتاه تشکر می کنم. ممنونم. امروزصبح از حضور سفیر فراید در کنار خود خوشحالیم که همانطور که می دانید مسؤلیتی اضافی را برای این که به عنوان مشاور ویژۀ اردوگاه اشرف عمل کند به عهده گرفته است. و امروز او در اینجا حضور یافته تا ما را از آخرین تحولات در اردوگاه اشرف آگاه سازد و همچنین جزئیاتی در ارتباط با اعلامیۀ ۲۱ ژانویۀ سازمان ملل دایر بر این که تسهیلات اردوگاه سابق آزادی (Liberty) اکنون ازنظر شرایط انسانی با ضوابط بین المللی منطبق و برای پذیرایی از ساکنان اشرف آماده است، در اختیار بگذارد.
پیش از این که میکروفن را به دَن بسپارم، فقط به عنوان یادآوری می گویم که این یک مکالمۀ رسمی است و دَن چند کلامی خواهد گفت، سپس ما برای پرسشهای شما آماده خواهیم بود. پس بدون حرف بیشتری رشته سخن را به سفیر فراید می سپارم
.
سفیر فراید: از همه برای حضورتان سپاسگزارم. ایالات متحده از تغییر مکان موقت و مسالمت آمیز ساکنان اشرف استقبال کرده است و همچنان به این روال ادامه می دهد. این موضوع هستۀ اصلی بیانیۀ کلینتون، وزیر امور خارجه را در ۲۵ دسامبر سال گذشته تشکیل می داد. هدف ما هدفی انسان دوستانه است. ما امضای یادداشت تفاهم را در کریسمس گذشته بین عراق و سازمان ملل مورد استقبال قرار دادیم. این یادداشت تفاهم راه مسالمت آمیز حرکت به سوی جلو را ترسیم می کند.
از هنگام امضای یادداشت تفاهم دولت عراق برای آماده ساختن بخشی از اردوگاه سابق آزادی (Liberty) که در حال حاضر اردوگاه حُرّیه نامیده می شود برای پذیرایی از نخستین گروه ساکنان بر یک مبنای موقتی در تلاش بوده است و این کار از طریق تماس نزدیک با سازمان ملل و سفارت ایالات متحده در بغداد صورت گرفته است. این کار به اندازۀ کافی پیش رفته است، چنانکه سازمان ملل هفتۀ گذشته تأیید کرد که تسهیلات و زیربنای حُرّیه با موازین بین المللی انسان دوستانه درانطباق است.
سازمان ملل توصیه کرد که دولت عراق و ساکنان اشرف دربارۀ جزئیات نخستین انتقال به حُرّیه گفتگو کنند. دیروز نماینده ای از جانب دولت عراق با رهبری اردوگاه اشرف برای گفتگو پیرامون این جزئیات دیدار داشت. سازمان ملل متحد به عنوات تسهیل کننده حضور داشت. گفتگوها طبق همۀ اطلاعات رسیده حرفه ای و سودمند بود.
ایالات متحده از پیشرفتی که حاصل شده استقبال می کند و ما چشم انتظار نخستین انتقال از اردوگاه اشرف به اردوگاه حُرّیه در آیندۀ نزدیک هستیم. البته در هر انتقالی از این نوع و در روزهای اول، هنگامی که ساکنان در اردوگاه حُرّیه مستقر شوند، ممکن است مسائلی بروز کند. شکیبایی، حسن نیت و عزم راسخ در حل مسائل تدارکاتی جنبۀ حیاتی دارد. سفارت ایالات متحده در بغداد و دفتر من به پشتیبانی از حل سریع و منطقی مسائلی که ممکن است بروز کند، از طریق همکاری با سازمان ملل و دولت عراق و از راه تماس با ساکنان اردوگاه پیشین اشرف و البته ساکنان حُرّیه، ادامه خواهد داد.
ساکنان اردوگاه اشرف باید تصمیم بگیرند که این فرایند تغییر مکان را آغاز کنند. اشرف دیگر یک اقامتگاه قابل دوام برای آنها شمرده نمی شود. آنها در آنجا آینده ای که بر خوردار از امنیت باشد ندارند. از سوی دیگر دولت عراق خود را به امنیت افراد در اردوگاه حُرّیه متعهد ساخته و از این موضوع که ایالات متحده انتظار دارد آن دولت به مسؤلیتهای خودعمل کند آگاه است.
سازمان ملل متعهد شده است که ناظرانی را در اردوگاه حُرّیه به صورت ۲۴ ساعته مستقر سازد. افزوده بر این، کلینتون وزیر امور خارجه این نکته را در بیانیۀ خود روشن ساخت که ایالات متحده به طور مرتب و مکررا از اردوگاه حُرّیه دیدن خواهد کرد. اردوگاه حُرّیه به عنوان تأسیساتی موقتی برای پشتیبانی از عزیمت توام با امنیت ساکنان اردوگاه پیشین اشرف از عراق در نظر گرفته شده است.از این نظر در همان حال که سازمان ملل و کمیسریای عالی پناهندگان برای فراهم آوردن وسایل عزیمت آنها دست به کارند و به کوشش خود ادامه خواهند داد، دولتهای اروپایی و ایالات متحده نیز باید سهم خود را به عنوان بخشی از این فرایند ادا کنند.
پس از ورود به اردوگاه حُرّیه برخی از افراد ممکن است صرفا بر یک مبنای داوطلبانه تصمیم بگیرند به ایران بازگردند. دیگران ممکن است تابعیت یا اجازۀ معتبر اقامت در یک کشور ثالث را داشته و قادر باشند که بسرعت به خانه های خود بازگردند. برخی هم ممکن است واجد شرایط پناهندگی تحت سرپرستی کمیسریای عالی پناهندگان باشند. وضع ساکنانی که به اردوگاه حُرّیه نقل مکان می کنند باید به طور فردی مورد توجه قرار گیرد. ما برای این که بتوانیم تصمیم خود را دربارۀ اشخاص معینی بگیریم باید اطلاعات بیشتری دربارۀ آنها داشته باشیم، و کسب چنین اطلاعاتی تنها پس از این که آنها به اردوگاه حُرّیه منتقل شدند و در فرایند مربوط به تعیین وضعیت توسط کمیسریای عالی پناهندگان شرکت کردند، امکان پذیر است.
کوتاه سخن آنکه زمان آن فرارسیده که سازمان مجاهدین خلق برای آغاز انتقال از اردوگاه اشرف به اردوگاه حُرّیه تصمیم بگیرد و آنها از آنجا می توانند زندگی جدیدی را در خار ج از عراق آغاز کنند. یک راه حل مسالمت آمیز، صرفنظر از این که اوضاع و احوال چه باشد، تنها راه حل پذیرفتنی است، ولی زمان گام برداشتن به جلو فرارسیده است.
اکنون با اظهار این مطالب برای پاسخ به پرسشهای شما آماده ام. و این را هم باید بیفزایم که مارتین کُبلر، رئیس مأموریت در عراق و من، هفتۀ گذشته برای گفتگو پیرامون این موضوعات با اتحادیۀ اروپا، اعضای پالمان اروپا، در اروپا بودیم و من به طور جداگانه با مقامات دولت فرانسه برای گفتگو دربارۀ راه پیش رو دیدار داشتم. پس این موضوعی است که مقدار زیادی به آن تحرک داده شده است.
اکنون به پرسش های شما پاسخ خواهم داد.
پرسش: آیا می توانم از شما بپرسم چه چیزی باعث شد که شما امروز به سازمان مجاهدین خلق این توصیه را بکنید که حالا دیگر وقت تصمیم فرارسیده است؟ آیا تحول جدیدی حاکی از این آنها باردیگر مانع تراشی می کنند پیش آمده است؟
سفیر فراید: من چنین حرفی که تحول جدیدی حاکی از مانع تراشی آنها است نمی زنم، اما علت تأکید من بر این نکته این است که تصمیم دیروز – تصمیم هفتۀ گذشتۀ سازمان ملل دایر بر این که اردوگاه آزادی آماده است و بحث های دیروز پیرامون راهی که در پیش رو قرار دارد، به این معنا است که اکنون برای سازمان مجاهدین خلق زمان تصمیم گیری فرارسیده است. باید به جلو گام برداشت. و همۀ کسانی که علاقه مند به آیندۀ مسالمت آمیزی برای ساکنان اشرف در خارج از عراق هستند می توانند با تشویق سازمان مجاهدین خلق به تصمیمی که باید بگیرد، در این جهت کمک کنند.
پرسش: بسیار خوب. ولی من فکر کردم- آیا شمار معدودی از آنها تا به حال انتقال نیافته اند؟ یا این که آن موضوع فقط یک پیشنهاد بود، که آنها گفتند بعضی خواهند رفت …
سفیر فراید: نه. آن یک پیشنهاد بود. کسی از اردوگاه اشرف به اردوگاه آزادی منتقل نشده است، چون اردوگاه آزادی برای پذیرفتن آنها آماده نبود. بنا بر این مسئلۀ مانع تراشی در میان نبود. موضوع از این قرار بود که عراقی ها اردوگاه آزادی را به سرعت آماه کنند. این کار حالا انجام گرفته است. و انتقال دیگر باید شروع شود.
پرسش: خیلی خوب. و چه کسی تشخیص داده است که حالا آنجا آماده و قابل سکونت است.ایالات متحده؟ نه سفیر؟
سفیر فراید: سازمان ملل متحد. اکنون، ایالات متحده هم [به محل] نگاهی کرده است، ولی تشخیص به وسیلۀ کارشناسان کمیسریای عالی پناهندگان داده شده است. سازمان ملل هفتۀ گذشته بیانیه ای صادر کرد که کاملا در دسترس قرار دارد و این نکته را روشن ساخت که تأسیسات زیربنایی و تسهیلات اکنون با سرعت آماده می شوند.
پرسش: برای من این سؤال مطرح است که تعیین [سازمان مجاهدین به عنوان] یک سازمان تروریستی خارجی FTO)) تا چه حد در نقش ایالات متحده در این فرایند مانع ایجاد می کند و این که آیا هیچ برنامه ای برای تغییر در وضع آنها وجود دارد؟
سفیر فراید: ادارۀ من بخشی از فرایند FTO نیست. بدیهی است که تصمیم در این زمینه از طرف وزیر امور خارجه اتخاذ خواهد شد. نفع ما در حل انسان دوستانۀ مشکل افراد ساکن در اردوگاه اشرف، کاملا از آن تصمیم جدا است. ما قادریم حتی بدون این که تصمیمی در آن زمینه اتخاذ شده باشد به جلو گام برداریم.
پرسش: سلام. من دو سؤال سریع دارم. یکی چنین است: برای من این پرسش مطرح است که آیا توافقی در مورد انتقال افراد صورت گرفته است.استنباط من این است که اختلاف نظرهایی دربارۀ این که آیا آنها قادر خواهند بود وسایل نقلیه خود را در اختیار داشته باشند وجود داشته است، آنها با چه وسیله ای از اشرف به آزادی خواهند رفت؟ آیا شما می دانید که این مسئله اکنون فیصله یافته و آنها چگونه از نقطۀ A به نقطۀ B خواهند رفت؟
و سؤال دوم: پیش تر از این- در واقع ماه گذشته- رجوی در پاریس سخنانی ایراد کرد و گفت که ایالات متحده در قبال همۀ اعضای اشراف– برای امنیت اعضای اشرف مادام که آنها درعراق سکونت داشته باشند، مسؤلیت کامل به عهده دارد. آیا این همان مسؤلیتی است که ایالات متحده اکنون با توجه به وضع اردوگاه آزادی آمادۀ پذیرفتن آن است؟ متشکرم.
سفیر فراید: نخست، دربارۀ موضوع سازمان دادن کاروان، طبق استنباط من موضوع دیروز با مقداری جزئیات با نمایندۀ دولت عراق و رهبری اردوگاه اشرف مورد بحث قرار گرفت. و باز استنباط من این است که پیشرفتهای مطلوبی هم صورت پذیرفت. ما از این موضوع استقبال می کنیم.
در رابطه با مسؤلیت ایالات متحده، عراق یک کشور برخوردار از حاکمیت است. عراق در اِعمال این حاکمیت مسؤلیتهایی دارد و آنها می دانند که یک راه حل مسالمت آمیز تنها راه قابل قبول است. ایالات متحده درعراق حق حاکمیتی ندارد. ما بهترین کوشش خود را به عمل می آوریم و به کوشش برای حمایت از تغییر مکان افراد مقیم اشرف به اردوگاه- اردوگاه آزادی و به خار ج از عراق متعهد هستیم. ما بهترین سعی خود را به کار خواهیم بست.
مسؤلیت تصمیم بعدی با سازمان مجاهدین خلق است. … دولت عراق تا به حال آنچه را که متعهد شده، یعنی آماده کردن سریع اردوگاه آزادی انجام داده است. سازمان مجاهدین خلق و ساکنان اشرف به سهم خود دیروز یک گفتگوی سازنده [با مقامات عراقی] داشته اند و ما از این موضوع استقبال می کنیم. و اکنون این بسته به تصمیم آنها است که این فرایند را آغاز و با همۀ ما به نحوی همکاری کنند که هدف مشترک، هدفی که همۀ اطراف این مسئله- سازمان ملل، دولت عراق، ساکنان اشرف، برای یک راه حل مسالمت آمیز در آن اشتراک دارند- تحقق پذیرد. و عزیمت این افراد از عراق تصمیمی است که به عهدۀ خود آنهاست. یک راه حل مسالمت آمیز در دسترس قرار دارد، ولی آنها باید آن را مغتنم شمارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر